पशु भन्दा नि निच हुदैछ मानब!

✍दिपचन्द्र बयक क्षेत्री

भन्नलाई त भनिन्छ नि मानब सर्बश्रेष्ठ प्राणी हो तर यर्थातमा अहिले म यो भनाई गलत हो भन्न बिबस छु । मानबमा देख्न नपाइने मानबता आजभोली साधारण ठानिएका पशु पन्क्षिमा देखिनुले मलाई अचमभित बनायो । एकछिन म एकाग्र भएर सोच्न बिबस भए, हामी मानब समुदायको हकिगत अबस्था । केबल क्षणिक सुख सुबिधाका लागी आफ्नो इमान पनि बेचे कतिले, केबल क्षणिक आनन्दको लागी आफ्नो पहिचान पनि बेचे कतिले । यति सम्म निच भइसकेछ मानब जस्ले गर्दा म मानब जाति अन्र्तगतको एक प्राणि हु है भन्न पनि श्रम मान्नुपर्ने अबस्था आउला भन्ने डर लाग्न थालिसक्यो । कहिले काहिँ यो छाती चस्किन्छ, भक्कानिन्छ यो मुटु, भरिन्छन गहभरी आशु । जब म सुन्दछु ति अप्रिय घटनाका समाचारहरु । आफ्नै बाउद्वारा पनि बलतकृत हुन पुगे कयौँ निदोष छोरीहरु, आफ्नै छरछिमेकका दाजुभाईहरुबाट पनि बलतकृत भए कयौँ दिदी बहिनीहरु, दाइजो नल्याएको निउमा धेरै नारीहरु जिउदै जल्न समेत बिबस भए । कसैको नौलो बिबाहमा जन्तीका रुपमा भोज भतेर खान आएका नारीहरुको कुरा सुन्दा कतै नारिहरु आफुले आफैलाइ नै समस्याको खाडलमा धकेलिरहेका त छैनन् भन्ने लाग्छ । कानेखुसी पनि कति गर्नुपर्ने, त्यो पनि नौली दुलहीको सुन, चादिँ र दाइजोको बिषयलाइ लिएर । यसरी हेर्दा नारीहरु आफैपनि समस्याका आधारीस्तम्भ हुन कि जस्तो लाग्छ । सासुद्वारा बुहारिलाइ निर्मम तरिकाले कुटपिट भन्ने जस्ता अप्रिय समाचारका शिर्षकले पत्र पत्रिका बुट्टा भरिएर आउछन अनि कसरी पढ्नु पत्र पत्रिका ।

देशमा कानुन छ छनलाई तर खै कानुनलाई पनि राजनितिक दुर्गन्धले छोएको हो कि भन्ने लाग्दै छ अचेल । खै त पिडित पक्षले न्याय पाएको ? निर्मला पन्तको बलातकार पछि हत्या भएको झन्डै दुइ बर्ष बितिसक्दा पनि पिडित पक्षले न्याय नपाउनुले कतै राजनितिक चलखेलबाट नै घटनालाइ सामसुम त पारिदै छैन भन्ने लाग्न थालेको छ । त्यसपछि पनि यस्ता थुप्रै घटनाहरु घटे । केहीँले न्याय पाए भने केहीँले शोक मनाएर बस्नु बाहेक केहि बिकल्प देखिएन । खै कता हराएछ मानबता ?

फेसबुक स्टाटस पढ्दै जादा कसैले अपलोड गरि राखिदिएको एउटा भिडियो सामाग्री भेटियो । प्राय फेसबुको न्युज फिडमा भेटिने कुनै पनि भिडियो सामाग्री नहेरेर नै अघि बढ्ने म त्यो भिडीयो सामाग्री नहेरेर अघि बढ्नै सकिन । मनले मानेन  डाउनलोड समेत गरिहाले । त्यो भिडियो सामाग्र्रीले मलाई एकोहोरो तान्यो । हेर्दाहर्दै कुन बेला तप्प आशु खसीसके छ थाहा नै भएन । त्यो भिडियो सामाग्रीमा देखिएको मानब प्रति पशुपन्क्षीको अथाहा प्रेमले मलाई एकछिन लज्जीत बनायो । त्यती सम्मको माया,स्नेह र प्रेम त हामी आफ्ना दाजु भाई दिदी बहिनीसँग पनि गर्दैनौँ । त्यती सम्म पनि जनावरको बिबेकले सोच्न भ्याउदोरहेछ । पशुपन्क्षीमा पनि भावना हुदो रहेछ । आफ्नो पन हुदो रहेछ । अपनत्वको भावना हुदो रहेछ । रुप, रंग, बनावट जुनसुकै कोणबाट हेर्दा पनि मानब भन्दा बिलकुल फरक रहेका पशुपन्क्षीको मनमा समेत अरुका लागी स्थान हुदो रहेछ । जुन आजको यो जमानामा मानबमा समेत पाइदैन । यो दृश्यले मलाइ थप भावुक बनायो ।

अब त मानबताको पाठ र नैतिक शिक्षा भन्ने कुरा पशुपन्क्षीबाट सिक्नुपर्ने अबस्था नआउला भन्न सकिन्न ।